Lise is de naam van het meisje waar we de kamer binnen komen. Samen met Pieter ben ik vandaag op pad voor de Liedjesfabriek. We zijn in het WKZ in Utrecht en in een van de kamers ligt Lise. Ze is een vrolijke, lieve en slimme meid, die met haar kleurrijke smartiepak en een glimlach ons ontvangt.
We vragen haar of ze een nummer met ons wil schrijven. Ze is meteen enthousiast en zegt dat ze al wist dat we langs zouden komen. Ze heeft zelfs al ideeën bedacht waarover het lied moet gaan en alsof het niet beter kon… ze heeft zelfs een melodie bedacht! Wanneer we vragen of ze dit wil neuriën doet ze dit dan ook meteen en het is prachtig. ‘’Een nieuwe componist!’’ Roepen we meteen. Pieter speelt de melodie na op zijn gitaar en al snel danst de melodie door de kamer.
Na de melodie beginnen we aan de tekst. Als ik vraag aan Lise of ze al een idee heeft, waar ze het over wil hebben, geeft ze dit prachtige antwoord: ‘Ik wil in mijn lied vertellen dat ik van iedereen van de hele wereld hou en dat we lief moeten zijn voor elkaar.’ Pieter en ik kijken elkaar met een big smile aan, moeder is ook zichtbaar ontroert.
Lieve Lise, hartstikke bedankt voor je kracht en talent!
